Something Inside So Strong
- Rebecca Solcer

- Apr 22
- 2 min read

4 november 2021
Phoe hee, wat stond ik moe op gister ochtend.
Naast dat ik hard aan het tekenen ben voor een prachtige opdracht, wat ik tot in de late uurtjes doe, volg ik ook nog een heerlijke opleiding en waren mijn Wonderen jarig wat bij elkaar veel van mijn aandacht vraagt. wat een zegen om zo voluit te mogen leven.
Maar naast dit diende ook de realiteit en praktische uitdagingen zich aan die de opgelegde consequenties zijn van mijn bewuste keuze, hoe om te gaan met de maatregelen.
En gister voelde ik mij leeg en moe, met een vol hoofd gevuld met emotionele gedachten en niet stromende energie omtrent de wereld om mij heen.
Toch weet ik dat ik ook dit te doorvoelen en te doorleven heb.
Uitsluiting is al zo oud als de mensheid, en altijd al hebben we onze ogen gesloten, uit onmacht, niet te kunnen of willen voelen, of domweg omdat we het niet herkennen.
Het zit opgeslagen in het Collectieve bewustzijn en deze cycli en patronen zullen zich blijven herhalen totdat we het weten te transformeren en we ons zullen herinneren wie en wat we zijn.
Dus ook ik heb deze gevoelens en emoties te voelen, die uiteraard een fractie zijn van de wandaden die zich hebben voorgedaan en nog, in onze geschiedenis.
Ook ik heb aan te kijken waar ik uitsluit of waar ik mijn ogen sluit, uit onmacht, niet willen voelen, niet kunnen voelen of puur omdat het mij niet betreft en ik mijn leven gewoon kan leven, onbewust en fijn.
En nu staan we dan aan de voor avond van de volgende ronde van uitsluiting……
Toch voel ik dwars door de emoties van angst, verdriet en boosheid die me nu bewegen heen, dat we hier doorkomen en dat we recht door de schaduwen van het grote Collectieve Bewustzijn heen een nieuwe wereld zullen bouwen, waar Eenheid, Gelijkheid en Liefde de fundamenten zullen zijn.
Dat ik waarschijnlijk nog een leven moet leven om hier de vruchten van te plukken neem ik graag voor lief.
Dus laat ik mij slingeren en voel en ervaar ik van of “op de Barricade” en Luid,
Of Vertrouwen en het “Stille Midden”
Ik denk dat het nu tijd is voor Alle bij!
In Liefde Rebecca Solcer
Met dank aan de mooie muziek van Labi-Siffre
“Something inside So Strong”



Comments